Coraz częściej wydawane korzystne wyroki w sprawach kredytów frankowych ewidentnie zachęcają frankowiczów do dochodzenia swoich praw. Wielu kredytobiorców mimo to zastanawia się co można zrobić z kredytem we frankach szwajcarskich oraz czy warto walczyć z bankiem w sprawie kredytów frankowych. Jeśli posiadasz kredyt frankowy i jesteś zdecydowany skierować swoje roszczenie do banku, w pierwszej kolejności powinieneś to zrobić w formie reklamacji.
Pismo do banku – reklamacja
Reklamacja to pismo do banku, w którym kredytobiorca zwraca uwagę na wadliwość zawartej umowy kredytowej. W przypadku umów frankowych, jak już pokazało orzecznictwo polskich sądów, często stosowane były klauzule abuzywne, które pozwalają bankowi na dowolne kształtowanie salda zadłużenia. W postępowaniu sądowym reklamacja stanowi również próbę polubownego zakończenia sporu.
W celu sprawniejszego rozpatrzenia złożonego pisma do banku należy zawrzeć następujące dane:
- imię i nazwisko kredytobiorcy,
- adres korespondencyjny kredytobiorcy,
- adres e-mail,
- datę zawarcia i numer umowy kredytowej,
- żądanie, czyli określenie tego czego się domagamy,
- uzasadnienie podstaw ww. roszczenia,
- podpis kredytobiorcy.
Po złożeniu reklamacji, bank ma 30 dni od dnia doręczenia, na udzielenie odpowiedzi kredytobiorcy. W szczególnych wypadkach powyższy termin może ulec wydłużeniu do 60 dni. Taką sytuację bank powinien jednak szczegółowo wyjaśnić, podać przyczynę opóźnienia, wskazać okoliczności, które muszą zostać ustalone dla rozpoznania sprawy oraz określić nowy termin rozpatrzenia reklamacji i udzielenia odpowiedzi, nie dłuższy niż 60 dni. Jeżeli bank nie udzieli odpowiedzi w powyżej wskazanych terminach uznaje się, że reklamacja została rozpatrzona zgodnie z wolą kredytobiorcy.
Jak pozwać bank do sądu?
W znacznej większości banki udzielają odpowiedzi w terminie i niestety najczęściej są to odpowiedzi negatywne. Reklamacja nie kończy więc sprawy. Kolejnym krokiem jest pozew w sprawie kredytu frankowego skierowany do sądu.
W celu skierowania pozwu do sądu należy uzyskać z banku wszelkie niezbędne dokumenty potrzebne do jego sporządzenia. Na wniosek kredytobiorcy bank jest zobowiązany wydać zaświadczenie zawierające wszystkie dane dotyczące kredytu, między innymi takie jak:
- wypłacone kwoty i daty wypłat kolejnych transz,
- zestawienie wszystkich dokonanych spłat rat i ewentualnych nadpłat kredytu,
- zestawienie innych pobranych opłat (np. z tytułu ubezpieczenia),
- zaświadczenie o oprocentowaniu stosowanym w poszczególnych okresach kredytowania.
Następnie na podstawie uzyskanych dokumentów kancelaria frankowa sporządza pozew o unieważnienie umowy kredytu lub odfrankowienie. Odfrankowienie, jak również unieważnienie umowy kredytu jest dla frankowiczów korzystne i opłacalne. Każdy kredytobiorca musi jednak zdecydować, które z rozwiązań będzie dla niego korzystniejsze. W doborze odpowiedniego roszczenia pomoże kancelaria frankowa po szczegółowej analizie umowy. Następnie adwokat lub radca prawny z kancelarii frankowej prowadzi postępowanie sądowe, aż do wydania prawomocnego wyroku.
Gdzie zgłosić problem z bankiem?
W sytuacji, gdy reklamacja nie przyniosła oczekiwanego dla kredytobiorcy rezultatu, może on złożyć skargę na bank do Rzecznika Finansowego. Rzecznik Finansowy rozpatruje bowiem skargi na banki i wnioski indywidualnie kierowane przez klientów, związane z nieuczciwym działaniem banków. Może również wytoczyć powództwo na rzecz klienta w sprawach dotyczących nieuczciwych praktyk rynkowych banków, a także za zgodą powoda wziąć udział w toczącym się już postępowaniu.
Rzecznik Finansowy pomaga konsumentom posiadającym kredyty frankowe, od początku działalności urzędu. Od 2016 roku do Rzecznika Finansowego o wsparcie w sprawach frankowych zwróciło się ponad 11 tysięcy konsumentów. Rzecznik Finansowy na bieżąco analizuje wydawane orzecznictwo dotyczące kredytów frankowych, a następnie przedstawia zagadnienia, które jego zdaniem wymagają rozstrzygnięcia ze względu na ich znaczenie dla praw konsumentów.
Autor: radca prawny Karolina Marczak, nr wpisu LB-2649
