Szacuje się, że nawet 800 tysięcy osób zawarło kredyty powiązane z frankiem szwajcarskim. Frankowicze już od wielu lat pozywają banki w związku z wadliwością zawartych umów. Obecnie możemy obserwować większą świadomość u konsumentów, którzy coraz chętniej dążą do obrony swoich praw w sądzie.
Część z frankowiczów dalej boi się wystąpić na ścieżkę sądową z bankiem, który bowiem posiada duże zasoby finansowe i zaplecze prawnicze. Obawy te nie są jednak uzasadnione. Składając dzisiaj pozew do sądu przeciwko bankowi szanse na wygraną są naprawdę duże. Sądy już niemal jednolicie uznają umowy kredytów frankowych za nieważne. Banki masowo przegrywają w sądach.
Spłacony kredyt frankowy a proces z bankiem
Nawet jeżeli kredytobiorca już kilka lat temu spłacił cały kredyt frankowy, to nie wyklucza to możliwości pozwania banku.
Gra jest warta świeczki nawet po spłacie kredytu, gdyż kredytobiorcy zostanie zwrócony nadpłacony kapitał. W zależności od kwoty kredytu może to być nawet kilkadziesiąt tysięcy złotych.
Zawarte w umowie kredytu klauzule niedozwolone (abuzywne) nie znikają. Abuzywność postanowień umowy bada się bowiem na moment zawierania umowy z bankiem. Zatem bez znaczenia pozostaje to czy kredyt jest spłacony.
Czy to, kiedy spłaciłem kredyt frankowy ma znaczenie dla mojej sprawy?
Każdy frankowicz, który spłacił swój kredyt frankowy nadal może się domagać zwrotu. Należy jednak pamiętać o przedawnieniu roszczenia. W lipcu 2018 roku nowelizacji uległ art. 118 Kodeksu cywilnego, który reguluje terminy wymagalności roszczenia.
Przed nowelizacją termin przedawnienia roszczeń mający zastosowanie w przypadku kredytobiorców wynosił aż 10 lat. Po nowelizacji został skrócony do lat 6.
Powyższe skutkuje tym, że inaczej liczony jest termin przedawnienia dla rat kredytowych spłacanych do lipca 2018 roku i po tym okresie. Roszczenia dotyczące świadczeń spełnionych na rzecz banku przed nowelizacją przedawnią się po 10 latach, z kolei te spełnione po lipcu 2018 roku po 6 latach.
Jak pozwać bank za kredyt we franku?
Chcąc pozwać bank za kredyt we franku należy w pierwszej kolejności dokonać analizy umowy kredytu pod kątem występowania w niej niedozwolonych postanowień umownych. Następnie należy zwrócić się do banku o uzyskanie dokumentacji odnośnie całego okresu spłaty kredytu i dokonać wyliczenia roszczeń.
Przygotowanie pozwu to zadanie skomplikowane, bowiem oprócz przytoczenia wszystkich dowodów powinniśmy szczegółowo uzasadnić nasze stanowisko, najlepiej z powołaniem się na orzeczenia sądów. W związku z czym najlepiej już na początku powierzyć sprawę doświadczonej kancelarii prawnej, która przeprowadzi nas przez ten proces.
Czy banki pozywają frankowiczów?
Pozywając bank należy liczyć się z tym, że bank również nas pozwie. Według banków przysługuje im wynagrodzenie za korzystanie z kapitału, jaki udostępnili kredytobiorcy. I właśnie z związku z tym pozywają frankowiczów.
Nie należy się jednak bać ewentualnego pozwu banku. Obecnie linia orzecznicza również w tym zakresie jest korzystna dla kredytobiorców. Sądy w większości uznają, że przyznanie bankowi wynagrodzenia za korzystania z kapitału niejako zachęcałoby banki do zamieszczania niedozwolonych postanowień w umowach. Na uwadze należy bowiem mieć, że to właśnie z winy banku (wskutek jego nielojalnego postępowania) umowa uznawana jest za nieważną.
Sądy bardzo często powołują się dorobek orzeczniczy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który mocno akcentuje konieczność stosowania skutecznych środków mających na celu zapobieganie stałemu stosowaniu nieuczciwych warunków w umowach zawieranych między przedsiębiorcą a konsumentem.
Ponadto wskazuje się, że w polskim systemie prawnym brak jakiegokolwiek przepisu mogącego stanowić podstawę prawną roszczenia o wynagrodzenie z korzystania z kapitału. Pozwy banków przeciwko kredytobiorcom o bezumowne korzystanie z kapitału mają na celu głównie zniechęcić frankowiczów do pozywania banków.
